گروه فرهنگی مشرق- مریل استریپ در فیلم تازهاش «حق رأی» در نقش امیلین پنک هرست. فعال بریتانیایی حقوق زنان؛ بازی کرده است. او در این گفت و گو، از و تبعیض جنسیتی در هالیوود میگوید، در حالی که تیشرتی پوشیده که روی آن جملهای مشهور از پنک هرست نوشته شده: «ترجیح میدهم یاغی باشم تا برده!»
*شعاری دارید که براساس آن زندگی کنید؟
آنچه میتوانی را انجام بده!
*از مادر و مادربزرگتان چه درسی گرفتید؟
بهترین تعریفی که مادرم از من میکرد این بود که: «تو توانایی مریل! تو توانایی و از پس انجام هر چه ذهنت را بر آن متمرکز کنی بر میآیی» اما مادربزرگم از سوی دیگر میگفت: «آدمهایی با اسمهای احمقانه و چهرههای احمقانه در جاهای عمومی ظاهر میشوند.» البته تعریف مادربزرگم در شغلی که انتخاب کردم کمتر مفید بود.
*به خود هجدهسالهتان چه نصیحتی میکنید؟
آن قدر وقتت را با فکر کردن دربارهی وزنت تلف نکن. هیچ چیز کسالتبار، احمقانه و خودویرانگری نباید تو را از لذت بردن از زندگی غافل کند.
*بهترین نصیحتی که شنیدید چه بوده؟
همسرم همیشه میگوید: «از شروع کردن، شرو کن!»
*دوست دارید دیگران شما را با چه چیزی به خاطر بیاورند؟
با عشقم به خانوادهام.
*بزرگترین حسرتتان چیست؟
این که همیشه در دوستیهایم دچار فقدان توجهام(در مقایسه با دوستیهای عمیق و طولانی مادرم) چون بیشتر وقتم با خانواده و دل مشغولیهای اجتماعیام پر شده.
*بدون چه چیزی نمیتوانید زندگی کنید؟
خانوادهام.
*چه چیزی شما را عصبانی میکند؟
بی توجهی عمیق ثروتمندترین و تحصیل کردهترین افراد و سازمانهای دنیا نسبت به پدیدهی گرم شدن کره زمین، جوری که انگار این مسئله تأثیر مهمی روی آنها، زندگی مرفهشان و خانوادههایشان نخواهد گذاشت.
*به «خانومانه رفتار کردن» بیش از حد اهمیت داده نمیشود؟
باید بگویم خیلی هم کم اهمیت داده میشود. متانت، احترام، نزاکت و دل به حرف دیگران دادن، از ویژگیهاییست که در گفتمان امروز جامعه، به ندرت دیده میشود.
*امروز، مدافعان حق رأی زنان، چه چیزی میتوانند به ما یاد بدهند؟
کوتاه نیایید و مقابل اهانت، تمسخر، تحقیر و بیتوجهی تسلیم نشوید.
*چه کسی برای شما الهام بخش است؟
ملاله یوسف زاری و هم کلاسانش در پاکستان.
*آیا شما فمینیست هستید؟
من یک انسانگرا هستم! من طرفدار برابریام.
*آزاردهندهترین چیزی که از زنان در مصاحبهها پرسیده میشود اما از مردان نه، چیست؟
این که میگویند: «شما همیشه نقش زنان قدرتمند را بازی میکنید ... چرا چنین نقشی را انتخاب کردید؟» و چه و چه و چه! در حالی که هیچ وقت از یک مرد نمیپرسند: «شما همیشه نقش مردان قدرتمند را بازی میکنید. چرا؟» چون از نظرشان سوال بیهودهایست.
*اگر میتوانستید چه تغییری در صنعت فیلمسازی انجام میدادید تا کمی تبعیض جنسی را در آن از بین ببرید؟
مردان وقتی صدایشان مسلط است باید به جهان جوری نگاه کنند که انگار چیزی اشتباه است، باید حسش کنند. افرادی که در آژانسها و استودیوها هستند هنگام تصمیمگیری باید به دور میز نگاه کنند و وقتی میبینند نیمی از اعضایشان زن نیستند، حس کنند چیزی اشتباه است. از آن جا که سلیقههایمان متفاوت است، ارزشمان متفاوت است. «بهتر» نیست، متفاوت است!
*آیا به «سندرم ایمپاستر» معتقدید؟ یا این که جایی حس کنید فردی متقلب هستید و دستتان رو خواهد شد؟
من به خوبی میدانم در چه کاری خوب هستم و در چه کاری خوب نیستم و در همهی لحظههایی که در حال انجام کاری هستم این را در مرکز توجهم دارم
.
*آیا دانستن این که از همکار مردتان کمتر دستمزد میگیرید عصبانیتان میکند؟
چرا اصلاً باید چنین چیزی را تصور کنی؟
منبع : تبار
*شعاری دارید که براساس آن زندگی کنید؟
آنچه میتوانی را انجام بده!
*از مادر و مادربزرگتان چه درسی گرفتید؟
بهترین تعریفی که مادرم از من میکرد این بود که: «تو توانایی مریل! تو توانایی و از پس انجام هر چه ذهنت را بر آن متمرکز کنی بر میآیی» اما مادربزرگم از سوی دیگر میگفت: «آدمهایی با اسمهای احمقانه و چهرههای احمقانه در جاهای عمومی ظاهر میشوند.» البته تعریف مادربزرگم در شغلی که انتخاب کردم کمتر مفید بود.
*به خود هجدهسالهتان چه نصیحتی میکنید؟
آن قدر وقتت را با فکر کردن دربارهی وزنت تلف نکن. هیچ چیز کسالتبار، احمقانه و خودویرانگری نباید تو را از لذت بردن از زندگی غافل کند.
*بهترین نصیحتی که شنیدید چه بوده؟
همسرم همیشه میگوید: «از شروع کردن، شرو کن!»
*دوست دارید دیگران شما را با چه چیزی به خاطر بیاورند؟
با عشقم به خانوادهام.
*بزرگترین حسرتتان چیست؟
این که همیشه در دوستیهایم دچار فقدان توجهام(در مقایسه با دوستیهای عمیق و طولانی مادرم) چون بیشتر وقتم با خانواده و دل مشغولیهای اجتماعیام پر شده.
*بدون چه چیزی نمیتوانید زندگی کنید؟
خانوادهام.
*چه چیزی شما را عصبانی میکند؟
بی توجهی عمیق ثروتمندترین و تحصیل کردهترین افراد و سازمانهای دنیا نسبت به پدیدهی گرم شدن کره زمین، جوری که انگار این مسئله تأثیر مهمی روی آنها، زندگی مرفهشان و خانوادههایشان نخواهد گذاشت.
باید بگویم خیلی هم کم اهمیت داده میشود. متانت، احترام، نزاکت و دل به حرف دیگران دادن، از ویژگیهاییست که در گفتمان امروز جامعه، به ندرت دیده میشود.
*امروز، مدافعان حق رأی زنان، چه چیزی میتوانند به ما یاد بدهند؟
کوتاه نیایید و مقابل اهانت، تمسخر، تحقیر و بیتوجهی تسلیم نشوید.
*چه کسی برای شما الهام بخش است؟
ملاله یوسف زاری و هم کلاسانش در پاکستان.
*آیا شما فمینیست هستید؟
من یک انسانگرا هستم! من طرفدار برابریام.
*آزاردهندهترین چیزی که از زنان در مصاحبهها پرسیده میشود اما از مردان نه، چیست؟
این که میگویند: «شما همیشه نقش زنان قدرتمند را بازی میکنید ... چرا چنین نقشی را انتخاب کردید؟» و چه و چه و چه! در حالی که هیچ وقت از یک مرد نمیپرسند: «شما همیشه نقش مردان قدرتمند را بازی میکنید. چرا؟» چون از نظرشان سوال بیهودهایست.
*اگر میتوانستید چه تغییری در صنعت فیلمسازی انجام میدادید تا کمی تبعیض جنسی را در آن از بین ببرید؟
مردان وقتی صدایشان مسلط است باید به جهان جوری نگاه کنند که انگار چیزی اشتباه است، باید حسش کنند. افرادی که در آژانسها و استودیوها هستند هنگام تصمیمگیری باید به دور میز نگاه کنند و وقتی میبینند نیمی از اعضایشان زن نیستند، حس کنند چیزی اشتباه است. از آن جا که سلیقههایمان متفاوت است، ارزشمان متفاوت است. «بهتر» نیست، متفاوت است!
*آیا به «سندرم ایمپاستر» معتقدید؟ یا این که جایی حس کنید فردی متقلب هستید و دستتان رو خواهد شد؟
من به خوبی میدانم در چه کاری خوب هستم و در چه کاری خوب نیستم و در همهی لحظههایی که در حال انجام کاری هستم این را در مرکز توجهم دارم
.
*آیا دانستن این که از همکار مردتان کمتر دستمزد میگیرید عصبانیتان میکند؟
چرا اصلاً باید چنین چیزی را تصور کنی؟
منبع : تبار